جلوه

بسم الله الرحمن الرحیم

زندگی عادلانه است؟

سهم من از زندگی

انبان سرخ بود

سهم همسایه ام: حلوای سرخ

سهم همسایه دیگرم

نان سرخ بود.

صبح به دنبال یک لنگ میش،

تا بدوشمش

شب گلاویز کهنه لباس،

تا بپوشمش

#

زندگی عادلانه است؟

سهم من از عاطفه

مشت های سنگین

سهم همسایه ام گونه های رنگی

سهم همسایه دیگرم

انگشت های رنگین.

صبح

 در تب و تاب زائیدن و درد

شب

 در آغوش دارْ-قالیِ سرد-

#

زندگی عادلانه است؟

آرزوهای من:

یک نفس راحتی، قالبی خربزه، قرص نان

آرزوهای همسایه ام لذت همزمان

آرزوهای همسایه دیگرم:

آنچه آمده جدید، آنچه آمده گران.

...

زندگی گرچه عادلانه نیست

هیچگاه

مثل همسایه ام

مثل همسایه های دیگرم

خسته و ناامید نمی شوم

چون هنوز لحظه ها به من هدیه می شود.